Vlaamse cultuurprijzen gekend
Vlaams minister van cultuur Bert Anciaux mocht maandagavond onder massale belangstelling van pers, prominenten en publiek de prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor algemene Culturele Verdienste (zeg maar de carrièreprijs) uitreiken aan Raoul De Keyser. De jury stelde vast dat de stille kracht van het oeuvre van Raoul De Keyser in volle ontwikkeling blijft, zo bleek tijdens zijn tentoonstelling vorig jaar in New York. De man geniet een groot aanzien bij zin collega’s en met deze prijs wil de jury deze kunstenaar terug aan Vlaanderen geven.
Het was wel wennen om in deze Vlaamse cultuurtempel waar de dag voordien nog maar een vijf uur durende opera van Wagner in première ging een eenvoudige caravan op scène te zien. Maar met een jeneverstoker, een kookboek, een bigband en zo meer bestrijken de Cultuurprijzen een wel héél breed veld. Straks nog een prijs voor de meest voorbeeldige zwangerschap en men kan volharden dat Vlaanderen zijn zonen uitzend. Ondertussen mocht Chantal Pattyn haar gasten, met onder andere minister Anciaux, ontvangen in een doormidden gezaagd sixties caravannetje. Gezelligheid troef in de Gentse opera, maar wie de Walkure overleefde kan ook de cultuurprijzen van ons Bertje verteren. Er waren ons dertien prijzen beloofd, het werden er tenslotte vijftien, ze zijn er daar bij Cultuur de tel kwijt.
De formule was in elk geval erg origineel: de 36 genomineerden werden aan de hand van een videofragment voorgesteld, maar de laureaten mochten wel samen met Chantal Pattyn haar caravannetje plaats nemen. In chronologische volgorde: De Prijs voor de Vrijwilliger ging naar Jeugd en Poëzie die na 27 jaar inspanning blij was met deze erkenning. De Prijs voor de Vlaamse strip (de Bronzen Adhemar) ging naar de meest productieve Vlaams striptekenaar: Kim Duchateau. Te bewonderen in De Morgen en P-Magazine, ge moet er geen tekeninkske bij maken. De Prijs voor Film ging naar een Vlaming die een film maakte over Mongolië. Het filmfragment overtuigde ons om van zodra de film Khadak vertoond wordt zeker te gaan kijken. De Prijs voor Cultureel Erfgoed ging naar het Museum Dr. Guislain. De confrontatie met de psychiatrie zou iedere ‘normale’ mens moeten aansporen om eens te gaan kijken.
Het Brussels Jazz Orchestra won de Prijs voor Muziek, waarna Viviane De Muynck de Prijs voor Podiumkunsten in ontvangst mocht nemen. Professor Luc Huysse mocht de driejaarlijkse Prijs voor Kritiek & Essay in ontvangst nemen. De Prijs voor Beeldende Kunst ging naar Honoré d’O voor zijn installaties die zich aanpassen aan de ruimte. De Prijs voor Toneelliteratuur ging naar Jan Lauwers. Met ‘De kamer van Isabella’ bewijst Lauwers zijn grote vertelkracht: het is een ontroerend verhaal van een sterke vrouw die probeert te overleven in de turbulente 20ste eeuw. De prijs voor Vormgeving ging naar modeontwerper Raf Simons die met deze prijs een stapje dichter bij het kruim van het internationale ontwerpergilde staat.
Het verhaal van figurentheater FroeFroe is er een van vallen en opstaan. Maar nu het gezelschap zijn plek in het Kunstendecreet verworven heeft positioneerde het zich op een onafhankelijke en gezonde manier, de erkenning komt er met de Prijs voor Jeugdtheater. De meest smaakvolle prijs werd gedeeld door jeneverstoker Koen De Jans uit Deinze die de prijs voor Smaakcultuur mocht delen met het kookboek van de dames van het KVLV. Misschien kunnen ze volgend jaar samen een kookboek over koken met jenever uitbrengen?
Guido Van Peeterssen.
