Vijftiende Gentse Massacantus op Sint-Pietersplein
Op 12 december vindt voor de vijftiende keer op rij een samenwerking plaats tussen de grootste Gentse studentikoze koepels. Niet minder dan 1.500 studenten zullen er op het Gentse Sint-Pietersplein verbroederen met hun collega’s uit alle Vlaamse Studentensteden. Op de tonen van de studentenfanfare zullen de aanwezigen talrijke studentenliederen luidkeels meezingen tijdens de 15de massacantus. De kelen dienen hiervoor natuurlijk ook gesmeerd te worden en daar zit sponsor Rodenbach voor iets tussen. Ook de Stad Gent en Universiteit Gent steunen dit grootse studentenevenement.
Wat in 1994 nog een schuchtere poging was, in intussen uitgegroeid tot dé topper op de studentikoze kalender: de Massacantus. Wie nu in Gent studeert, kan zich de tijd zonder Massacantus niet voorstellen, maar de Massacantus is een tamelijk recente traditie. Alles begon met een uit 1989 daterende tafelzetter ter promotie van de laatste SK Massacantus die samen met talloze andere souvenirs het kot van Koen Vossaert opfleurde. Het was immers dat kartonnen kleinood dat de initiatiefnemers op het idee bracht deze oude traditie nieuw leven in te blazen. Op 10 maart 1994 kwamen alle clubs van het FK (de koepel van de faculteitskringen van de RUG), het SK (de koepel van de streekclubs en hogeschoolclubs) en het HK (koepel van de studentenclubs van de universitaire homes) samen komen voor een Massacantus.
De rector had een grasveld aan De Sterre toegezegd, maar spijtig genoeg wees de huisbewaarder het verkeerde deel aan. Een peperduur testveld voor vreemdsoortige grassen werd tot de laatste zode gras omgeploegd door vrachtwagens die zich vastreden. Goed voor een meter dossiers op bij de Dienst Gebouwen, maar de 550 aanwezigen vonden de Massacantus na 63 vaatjes Rodenbach op zijn minst gezegd geslaagd. Een jaar later werd het Floraliapaleis verbouwd tot een uit 5.500 bierbakken bestaande burcht. Het werd een overrompeling: 1.100 cantusgangers vonden de weg. Eén detail was echter niet zo goed uitgewerkt: de verwarming. Met verkleumde handen trachtten de commilitones de blaadjes van hun liederenboek om te slaan en hun net niet bevroren bier naar binnen te werken, slechts de helft bleef tot het einde dapper tegen de vrieskou strijden.
Het daaropvolgende jaar werd midden in de immense Floraliapaleis een tent geplaatst. Alle geslaagde elementen van de vorige Massacantus overgenomen: de bierkoningverkiezing, de bierpotten, het orkest, de fanfare, de soms zeer nauwe samenwerking met de confraters van het Winternachtcomité. 850 studenten slaagden erin om in een kleine vijf uur gemiddeld 3,5 liter Rodenbach door de keel te jagen. De vijfde cantus werd die met de stroompanne. Drie kwartier lang werd in het pikdonker gezongen, gedanst en gedronken op de vrolijke tonen van de Studentenfanfare Unplugged. Maar het Floraliapaleis kreeg een nieuwe bestemming zodat de Massacantus naar een nieuwe locatie op zoek ging. De keuze viel op het ICC. Beton in plaats van een gezellige tent en een beperking tot 1800 man. Er zijn nu elf edities achter de rug en Gent mag best fier zijn op zijn Massacantus. Los van een avondje dikke leute en ambiance, heeft de Massacantus de verschillende konventen ook dichter bij elkaar gebracht. Link: www.massacantus.be
Guido Van Peeterssen.
