Belgen leven terug in de middeleeuwen.
Groot was onze verbazing toen we gisteren de gezaghebbende New-York Times opensloegen. Over Ivonne Janssens uit Aarschot kregen we te horen dat ze zich ieder weekeinde samen met haar man in de 700 jaar oude Sint-Rochustoren terug trok om als een veertiende eeuwse gravin haar tijd door te brengen. Op zich kan die bewondering voor het verleden geen kwaad, was het niet dat de New-York Times meteen besluit dat de voorliefde voor dit middeleeuws tijdverdrijf het resultaat is van een Belgische identiteitscrisis. Liever dan de problemen tussen Vlamingen en Walen op te lossen trekken we ons terug in een glorierijk middeleeuws verleden, vandaar die heimwee. Grote schuldige is het Vlaams Belang, die als extreem rechtse beweging oproept voor een onafhankelijk Vlaanderen en waarschuwt voor een mosliminvasie. Niet te verwonderen dat die naïeve Vlamingen de harde realiteit ontvluchten door in lompen gekleed op een dieet van kolen en rapen te gaan leven.
De Amerikanen lieten niet na om de Belgische trendwatcher Herman Konings te bellen en zijn mening als deskundige te vragen. Konings besluit dat Vlamingen verlangen naar de periode dat Vlaamse steden wereldhandelscentra waren, dat was de enige periode in de geschiedenis dat we niet overheerst werden door buitenlandse plunderaars. Dat verlangen komt dan uitgerekend op een moment dat we in een zware identiteitscrisis zitten door de RTBF uitzending waarin Vlaanderen zijn onafhankelijkheid uitriep. Toch beseffen die snuggere Amerikanen dat niet alle Belgen de middeleeuwse trend volgen: er zijn aanwijzingen die erop wijzen dat destijds de pest woedde, dat minderheden gemarteld werden en dat er regelmatig oorlog en crisis was. Want er waren hongersnoden, meestal veroorzaakt door aardappelschaarste, echter zonder te beseffen dat de aardappelen uit Zuid-Amerika komen en dus pas veel later naar hier kwamen. Maakt u zich druk over hoe de Amerikanen over ons denken? Denk dan eens aan die berichten over Amerikanen die zich verkleden als cowboy of indiaan, uit heimwee naar die tijd.
België telt een twaalftal van deze re-enacting groepen, die echter geen unicum zijn. De New York Times vergeet dat dit tijdverdrijf uit Groot-Brittannië overgewaaid komt en ook in Frankrijk en Nederland erg populair is. Omdat deze groepen erg plaatselijk gebonden zijn en strikt volgens een bepaalde tijdsgeest leven vindt je ze op de meest verscheiden plaatsen terug, meestal op een historisch belangrijke plek. Gekend zijn de Ghentsche Ghesellen die op regelmatige tijdstippen het Gentse Gravensteen tot leven brengen. Wie deze zomer Gent bezoekt ziet hoe deze mensen regelmatig samen komen om in middeleeuwse klederdracht en werktuigen hun dagdagelijkse taken volbrengen. Zo kunnen bezoekers van het Gravensteen het weekeinde van 14 en 15 april getuige zijn van geloof en bijgeloof in middeleeuwen. Wie zich echt verdiept in vervlogen tijden merkt hoe boeiend het leven is als men heel even afstand neemt van modern comfort. Wie meer wil weten hoe onze avontuurlijke medemensen de middeleeuwen beleven en tegelijk weten waar men hen aan het werk kan zien moet eens kijken op http://www.medievalcorner.com
Guido Van Peeterssen.
